الحلقة الثانية

بما انى بتكلم عن المتاهة اللى الجيل ده عمال يلف فيها و مش عارف يخرج منها ،لازم اتكلم عن الموضة الجديدة فى عالم الوظائف "ملتقيات التوظيف" او (job fairs). و للى ما يعرفش معنى المصطلح ،فملتقيات التوظيف عبارة عن تجمعات تقام فى الجامعات او فى المكتبات او حتى على القهوة حيث يستطيع الشخص العاطل (و طبعا دول قلة قليلة من الشباب المصرى ) ان يعرض نفسه فى المزاد( قصدى يعنى يعرض مؤهلاته و مهاراته- و عندك واحد تجارة انجليزى و صلحه ) و يهتم بهذا المزاد العلنى الكثير من الشركات و الجهات (المحترمة و غير المحترمة ،و انا اقصد هذا بكل ما فى الكلمة من معنى ). و بالرغم من اننى اعلم ان معظمكم على دراية كاملة بما يحدث فى هذه الملتقيات ،الا اننى اصر على ان اتحدث عن تجربتى مع الموضة الجديدة دى (علشان الاجيال القادمة تتعلم برضه،الواحد لازم يسيب حاجة وراه).

عرفت ان فى مكان ما سوف يقام احد هذه الملتقيات، قولت الحق اقول للبت هبة صحبتى ،اهى برده "ع ع " زيى ، و "ع ع " هو اختصار ابتكرته انا لصفتين سائدتين بين شباب و بنات هذا الجيل :عانس و عاطل.

المهم البت هبة – صحبتى من ايام زمــــــــــــــــــــان و حاصلة على ليسانس اداب قسم لغة انجليزية قد الدنيا( نفس تخصصى ،يعنى ممكن نشتغل فى سبوبة واحدة)-طارت من الفرحة اول ما قولتلها و نزلت اشترت طقم مخصوص (فورمل) علشان تروح بيه ملتقى التوظيف.قابلت البت هبة الصبح فى محطة المترو و ركبنا المترو (و دى يا جماعة وسيلة المواصلات الوحيدة فى مصر اللى تقدر توصلك فى ميعادك –اه و الله بجد مش بضحك عليكم- بس لازم تنزل قبل المعاد ييجى كده بساعتين) ، و احنا واقفين فى المترو ،لاحظت ان البت هبة شايلة فى ايديها دوسيه مليان ورق ، انا بصراحة قلقت و الفأر بدا يلعب فى دماغى

انا :انت يا بت يا هبة ،ايه اللى انتى ماسكاه فى ايديكى ده؟؟؟؟

هبة ( و هى مستغربة السؤال) :ده السى فى بتاعى.

انا:ال cv بتاعك، ايه ده يا بنتى دول ييجوا ستين ورقة، انتى كتبت قصة حياتك و حياة اصحابك فيه و لا ايه؟؟؟؟

هبة: لا يا بنتى "السى فى" صفحتين بس ،ده انا حتى قعدت اوسع المسافات بين السطور علشان يجيب الصفحتين.

انا : امال ايه ده؟؟؟؟

هبة: لا ، ما انا طبعت 30 نسخة من السى فى.

انا : تلاتـــــــــــيــــــــن نسخة ،ليــــــــــــــــــــه؟؟؟ انتى اتهبلتى

هبة :ده الطبيعى ، امال انتى جبتى كام نسخة من السى فى ؟؟؟

طبعا انا مردتش عليها و تاوهت الموضوع و اكتفيت بانى وقفت عند اول مكتبة فى الطريق و صورت 30 نسخة من السى فى.

وصلنا الحتة اللى فيها الجوب فير ، و سالنا راجل كان ماشى كده

انا :لوسمحت فين الجوب فير اللى معمول هنا؟؟

الراجل بصلى بقرف و مانطقش بنص كلمة .راحت البت هبة همستلى :هو ده هيفهم انجليزى ،اساليه بالعربى.

انا:طيب طيب ، لو سمحت طب فين ملتقى التوظيف اللى معمول هنا؟؟

الراجل برده بصلى بقرف و مشى بسرعة كأنه كان خايف منى .

لم نفقد الامل و سالنا بنت و الحمدلله دلتنا على المكان.طبعا انا و هبة كان عندنا امل اننا نكون اول ناس هندخل الملتقى و هذا نظرا لاننا نازلين من بيتنا من الفجرية.ولكن هيهات ( معلش يا جماعة لازم استخدم كلام مجعلص كده عشان تعرفوا انى مثقفة فتحترمونى) .اول ما دخلنا ،لقينا شباب و بنات مصر –الامل فى مستقبل افضل- كلهم هناك ، كل شاب من دول لابس البدلة اللى حيلته( عادة ما تكون بدلة زرقاء او سوداء و بيبقى اشتراها اما عشان يحضر بيها فرح اخو صاحبه او عشان الانترفيوز)و ماسك الدوسيه اياه اللى فيه خمسين نسخة من السى فى .اما البنات فكل بنت لابسة و متشيكة و حطة من ازازة البرفان المخصوص (اللى مش بتطلع الا فى الشديد القوى) و لابسة جذمة كعب عالى و ضيقة و صوابيعها قربت تتفرم خلاص.

ما علينا، تفحصت المكان جيدا و الغريبة انى افتكرت ساعتها سوق الجمعة ( لما بننزل انا و ماما علشان نشترى خضار الاسبوع و تلاقى البايعين بيندهوا على البضاعة – حلوة يا اوطة ، معانا الخيار و الكوسة، اشترى يا مدام الليمون) بس الفرق ان البايعين ساكتين و الزباين هما اللى بيندهوا على بضاعتهم : معايا بكالوريس تجارة ، عندكم شغل؟؟ انا خريج حاسبات و معلومات ،مالقيش عندكم اى مكان فاضى؟؟؟؟؟

و الملتقى ده كان معمول فى قاعة كبيرة كده و ممثلين شركات خدمة العملاء ( الكوول سنتر ) و البنوك و مراكز التدريب واقفين فى اكشاك مترصصين جنب بعض و الواحد مننا لازم يلف عليهم واحد واحد و يسيب السى فى. لقيت نفسى –فى وسط المولد ده- بسأل البت هبة

انا: هو انتى عايزة تشتغلى ايه يا هبة؟؟؟

هبة: اى حاجة و خلاص

انا: يعنى ايه اى حاجة و خلاص، مش فيه تخصص و لازم كل واحد يشتغل فى تخصصه او على الاقل فى الحتة اللى شايف نفسه فيها.

هبة (و هى بتضحك –مش عارفة بتضحك على ايه ):تخصص ، سلميلى على التخصص. يا حبيبتى انتى مش شايفة الناس دى كلها، اللى من تجارة و اللى من حقوق و اللى اعلام و اللى اداب بكل تخصصاتها و مع ذلك بيقدموا فى اى حاجة يلاقوها, و حتى الشركات مابقتش تهتم بالتخصص دلوقتى.و بالنسبة لموضوع شايف نفسه فيها ده ، فده كان زمان ، ايام الابيض و الاسود.

اه يا زمن ،و الله البت هبة عندها حق ،مش لازم التخصص و على هذا الاساس شفنا كشك جميل كده متعلق عليه يافطة باسم بنك(هو بنك مشهور و كل ما امشى فى حتة الاقى فرع من فروعه) وفيه بنت و شاب (لابسين نضيف قوى) واقفين تحت اليافطة (و البنت كانت ماسكة فى ايديها علبة عصير جوافة –اصلى قوية الملاحظة جدا و بصراحة انا كنت عطشانة).

انا:هو انتم عايزين خريجى تجارة بس ولا ممكن كليات تانية

البنت( اخدت شفطة من العصير): لا عادى انتى كلية ايه؟؟؟

انا: انا حضرتك خريجة السن ، و صحبتى اداب انجليزى.

البنت (شفطة من العصير): طيب هاتوا السى فى بتاعكم

و قامت سالتنى سؤال محرج

البنت:انتى ليه عايزة تشتغلى (شفطة عصير) فى البنك ده بالذات (علبة العصير خلصت)

انا طبعا العرق بقه يشر منى و مابقيتش عارفة ارد اقول ايه، اقولها اهو بنك زى اى بنك و الواحد دلوقتى ممكن يشتغل فى اى حتة ،و لا اقول ايه بس يا ربى.

انا : طبعا لازم الواحد يشتغل فى البنك ده ، لانه بنك محترم و ليه اسمه و مكانته بين البنوك التانية (و طبعا الاجابة دى كنت هاقولها لو اى حد من البنوك التانية سألنى - ده مش نفاق على فكرة)

المهم خلصنا انا و هبة كل الاكشاك و مش فاضل معانا غير نسخة واحدة من السى فى ، خلاص كنا ماشيين بس شفنا من بعيد كده زحمة على كشك من الاكشاك.روحنا نشوف هو ايه الموضوع.

الكشك طلع ايه بقه؟؟حزروا فزروا يا حلوين؟؟؟ ،طلع سوبرماركت كبير قوى و محتاج ناس كتير يشغلهم لانه فتح فرع جديد (يعنى عمال مخازن و عمال نضافة ، واحد يقف على الجبن و الالبان ، كاشير ،و الحاجات اللى انتم بالكم فيها دى). طبعا انا رفضت انى اسيب السىفى بتاعى فى الكشك ده ( لا معقولة دى ، بقه اقعد ادرس ادب و شعر و دراما Macbeth و the waste land و The Rape of the Lock اربع سنين و فى الاخر اقف ابيع جبنة و زيتون). بس قعدنا نفكر انا و البت هبة احنا معانا نسخة من السى فى و كده كده هنرميها اول ما نطلع من هنا ، اهو نقدمها و خلاص (و اتفقنا منجيبش لاى حد سيرة بالموضوع ده – عشان البرستيج بتاعنا مايتبهدلش-يعنى لو البت هبة عرفت انى حكيتلكم عن الموضوع ده ،احتمال تقطع علاقتها بيا خالص)

و احنا بنقدم السى فى ، قام الراجل اللى كان قاعد فى الكشك شاور للشاب اللى خد مننا السى فى ،فالولد قالنا انهم هيعملوا معانا انترفيو و هيشغلونا على طول لانهم محتاجين ناس فعلا ( يالسخرية القدر، يعنى نصوم نصوم و نفطر على سوبرماركت) .البت هبة كان هيغمى عليها من هول الصدمة،خلاص هنشتغل مش مهم فين المهم اننا هنشتغل

الراجل : و انتم عارفين انكم هتشتغلوا فى الشيخ زايد.

انا و هبة( فى صوت واحد): اييييييييييه ،مش مشكلة احنا موافقين

الراجل : و انتم بقه عايزين تخدوا بكام؟؟؟

انا : كام اللى هو ايه يعنى ،حضرتك قصدك على المرتب؟؟

الراجل: ايوه عايزين كام؟؟؟

فكرت بسرعة انا و هبة و قولنا باعتبار اننا هنشتغل فى سوبرماركت و كمان فى الشيخ زايد ،لازم نطلب مبلغ و قدره

انا:ان شاء الله عايزين 1200 جنيه فى الشهر( اقل من كده مش هننزل من بيتنا ، يعنى لو 1000 هننزل برده ، او حتى 800 مش مشكلة احنا لسه فى اول الطريق)

الراجل :1200 ، ليه ده انتم لسه متخرجين و ماعندكوش اى خبرة .

انا : لا طبعا عندنا ، ماما على طول من و انا لسه صغيرة بتخلينى اشترلها لوازم البيت من جبنة و زيتون و عصائر و لحوم من السوبرماركت.

الراجل : طيب شكرا ،و هنبقى نتصل بيكم .

وطبعا محدش اتصل بينا من ساعتها . خلصت تجربتى مع الجوب فير .لانى قررت معتبش باب اى جوب من الجوبات دى بعد كده و خلى الواحد قاعد فى بيتهم بكرامته احسنله.

و سؤال الحلقة هو

ملتقيات التوظيف مفيدة جدا و تساعد على توفير الكثير من فرص العمل للشباب.

1- اوافق جدا ،ده حتى الواد محسن ابن خالتى زينب اشتغل عن طريق جوب فير.

2- بلا خيبة ، هو فيه حد بيشتغل فى الايام السودا دى

3- لا تعليق و حسبنا الله و نعم الوكيل.